Kalkulator
(wcześniej dostępny na www.nuk.bieganski.org)
Opcje ogólnomatematyczne i ogólnomedyczne
Średnia arytmetyczna i odchylenie standardowe
Regresja punktów do linii prostej, współczynnik korelacji
Znajdowanie naturalnych dzielników
Największy wspólny dzielnik
Wielomiany
Obliczanie różnicy czasu
Szacowanie niektórych parametrów biometrycznych człowieka
Przeliczanie stężeń
Farmakokinetyczne modele kompartmentowe
Obliczenia związane z fizyką nuklearną
Przykłady zastosowań poniższych programów znajdują się tutaj.
Rozpad promieniotwórczy prosty (1 nuklid promieniotwórczy: A → B)
Rozpad promieniotwórczy seryjny (2 nuklidy promieniotwórcze: A → B → C)
Rozpad promieniotwórczy seryjny (3 nuklidy promieniotwórcze: A → B → C → D)
Przeliczanie jednostek aktywności (tradycyjnych na pochodne układu SI i odwrotnie)
Przeliczanie masy na aktywność i odwrotnie (jednostki masy na jednostki aktywności i odwrotnie)
Obliczenia związane z medycyną nuklearną
Instrukcja do poniższych programów znajduje się tutaj.
(1.)
Obliczanie objętości tarczycy na podstawie wymiarów płatów
(2.)
Obliczanie jednorazowego wychwytu (radio)izotopu (na przykład radiojodu w tarczycy)
(2a.)
Obliczanie wychwytu radiojodu w tarczycy (Program można nagrać jako plik i uruchomić na innym komputerze, konieczna przeglądarka obsługująca HTML i
JavaScript).
(3.)
Wyliczanie dawki jodu promieniotwórczego (uproszczone)
(4.)
Modelowanie kinetyczne I. (efektywny czas połowicznego zaniku, maksymalny wychwyt i in. - na podstawie serii pomiarów) - do leczenia izotopowego
(5.)
Modelowanie kinetyczne II. (efektywny czas połowicznego zaniku, maksymalny wychwyt i in. - na podstawie trzech pomiarów) - do leczenia izotopowego
(6.)
Obliczanie dawki jodu promieniotwórczego lub innego radionuklidu do leczenia (zmodyfikowany wzór Marinelli)
(7.)
Dozymetria promieniowania α i β...
(8.)
Natężenie i dawka promieniowania γ (w określonej odległości od źródła punktowego)
Obliczanie aktywnościi radiojodu (lub innego radionuklidu) na podstawie wzoru Marinelli
Ta opcja stworzona jest przede wszystkim z myślą o lekarzach medycyny nuklearnej.
Obliczenia odgrywają w procesie leczniczym w tym dziale medycyny bardzo istotną rolę,
jednak ostateczną decyzję co do sposobu leczenia i dawki zastosowanego radiofarmaceutyku
podejmuje biorący za tę decycję pełną odpowiedzialność Lekarz prowadzący danego Pacjenta
w oparciu nie tylko o wynik operacji matematycznych, ale również o własną wiedzę i doświadczenie.
Algorytm oblicza aktywność (przede wszystkim) jodu-131 do leczenia łagodnych chorób tarczycy za pomocą zmodyfikowanego wzoru Marinelli. Za jego pomocą można również obliczyć dawki innych nuklidów dla innych rodzajów terapii - wówczas we wzorze zostanie uwzględniona inna energia rozpadu odpowiedniego nuklidu (chodzi o energię kinetyczną promieniowania korpuskularnego o krótkim zasięgu, a więc α, β, elektrony konwersji, fragmenty rozszczepienia it.p., a nie promieniowanie γ lub X).
Zmodyfikowany wzór Marinelli:
| A = | 23.28 • m • D | • | ( | 193 | ) | • | ( | 1 | ) |
|
|
|
| U • T(1/2)ef | E | Cf |
gdzie:
A - aktywność radionuklidu [MBq]
m - masa docelowa [g]
D - zamierzona ogniskowa dawka promieniowania [Gy], która w w/w masie ma zostać osiągnięta
U - wychwyt radionuklidu [%]
T
(1/2)ef - efektywny czas połowicznego zaniku [d]
C
f - współczynnik korekcyjny dla ilości rozpadów ("aktywności skumulowanej"), domyślnie: 1.00
E - średnia energia promieniowania korpuskularnego (np. α, β, elektrony konwersji) przypadająca na jeden rozpad [keV] - należy podawać tylko, jeżeli wybrano nuklid inny niż
131I
| Wartości typowe dla chorób łagodnych tarczycy: |
Zalecane dawki promieniowania:
- chor. Graves-Basedowa (próba optymalizacji): 100-150 Gy
- chor. Graves-Basedowa (próba ablacji): 200-300 Gy
- UFA: 350-400 Gy
- MFA: 150-200 Gy
- rozsiana autonomia (ablacja): 200 Gy
- wole obojętne: 100-150 Gy
Efektywny (średni) czas połowicznego zaniku:
UFA i chor. Gr.-Bas. (hipertyreoza): 4,2 dni
UFA (eutyreoza), MFA / rozs. aut. (hipertyreoza): 4,8 dni
MFA / rozs. aut. (eutyreoza): 5,5 dni
|
